ساختارهای مختلف کفش اسپرت عروس تغییرات قابل‌توجهی را در متغیرهای بیومکانیکی دویدن و متغیرهای مرتبط با عملکرد نشان می‌دهند، هیچ یافته ثابتی در مورد بیومکانیک دویدن برای اکثر سازه‌های کفش نمی‌توان یافت.
به عنوان مثال، ویژگی های بالشتک کفش با ساختارهای متعدد کفش از جمله سختی وسط، ضخامت زیره میانی، افت پاشنه تا پنجه، و پد برخورد می شود.
اثربخشی ساختارهای کفش جدا شده بر عملکرد دویدن نیاز به بررسی بیشتر دارد. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل روند توسعه کفش های دویدن می تواند دستورالعمل های ارزشمندی برای درک نقش ساختارهای مختلف کفش در بیومکانیک اندام تحتانی ارائه دهد.
بنابراین، بررسی حاضر با هدف بررسی تأثیر ساختارهای مختلف کفش بر روی بیومکانیک دویدن و بررسی وضعیت توسعه کفش‌های دویدن مرتبط با آسیب، عملکرد و تحقیقات کاربردی انجام شد.
ما دستورالعمل‌های گزارش‌دهی ترجیحی برای بررسی‌های سیستماتیک و متاآنالیز (PRISMA) را برای این بررسی سیستماتیک دنبال کردیم.
شاخص مینیمالیستی کفش، نمرات ترکیبی کیفیت کفش، ارتفاع کف، افت پاشنه تا پنجه، کنترل حرکت، و تکنیک های تثبیت، انعطاف پذیری، انعطاف پذیری طولی و انعطاف پذیری پیچشی است.
اخیراً، سفتی خم شدن جلوی پا توجه بیشتری را به خود جلب کرده است، زیرا این پتانسیل را دارد که هم آسیب ناشی از دویدن و هم عملکرد را تحت تأثیر قرار دهد.
کفش‌های نرم‌تر و ضخیم‌تر ادعا می‌کردند که ضربه را به منظور کاهش آسیب‌های ناشی از ضربه کاهش می‌دهند. با این حال، Theisen و همکاران (2014) دریافتند که هیچ تفاوتی در آسیب ناشی از دویدن بین کفش‌های نرم و سخت‌تر وجود ندارد.
غیر مرتبط با کفش دویدن، غیر انگلیسی یا غیر متن کامل مقاله بود.این مرور سیستماتیک عمدتاً شامل مطالعات بیومکانیکی مبتنی بر آزمایشگاه بود، یک مقیاس پایگاه داده شواهد فیزیوتراپی (PEDro) (Macedo et al., 2010) برای ارزیابی کیفیت هر مطالعه شامل استفاده شد.
سپس، مقالات پژوهشی اصلی در مجلات معتبر که به بررسی تأثیر ساختار کفش بر تغییرات بیومکانیکی در حین دویدن پرداخته بودند، وارد شدند. معیارهای خروج شامل مقالات تکراری، ارتز، غیر مرتبط با بیومکانیکی،مطالعات با نمره PEDro کمتر از 6 به عنوان کیفیت پایین در نظر گرفته شد و در بررسی لحاظ نشد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.