کلمه لباس به طور کلی به لباس هایی اطلاق می شود که برای پوشاندن بدن استفاده می شود. این اصطلاح برای اشاره به نوعی لباس زنانه نیز به کار می رود. صرف نظر از معنای کلمه، هر لباسی دو وظیفه را انجام می دهد: محافظت از بدن برای سازگاری بهتر با شرایط آب و هوایی و در عین حال، ترکیب زینتی برای برجسته کردن زیبایی.
در یک لباس مجلسی در پاساژ شانزه لیزه داستان پیچیده ای در پس آن وجود دارد.
اگر لباس یک زن معمولی را به عنوان مرجع در نظر بگیریم، پشت آن چیزی بیشتر از یک تکه پارچه پیدا میکنیم. می توان گفت که یک لباس تبدیل به یک زنجیر بزرگ با انواع حلقه ها می شود. اولین پیوند مواد خام (پنبه، ابریشم، الیاف مصنوعی و غیره) خواهد بود.
متعاقباً نخ به عنوان عنصر اساسی صنعت نساجی ایجاد می شود. در سطح بعدی، طراحان، خیاطها یا خیاطها لباسی با ویژگیهای خاصی ایجاد میکنند.
لباسی که به دست می آید در یک مرکز تجاری در معرض دید قرار می گیرد و مصرف کننده تصمیم می گیرد که آیا می خواهد آن را بخرد یا خیر.
در این تور کوتاه عناصر بسیار متفاوتی وجود دارد: صنعت، مد، تجارت، توزیع… بنابراین، در پشت یک لباس، همه شرکت کنندگان را مییابیم: خالقان و طراحان، تولیدکنندگان، تبلیغاتگران، مشاوران تصویر، بازرگانان و مصرفکنندگان.
ما با کلمات، با حرکات و با نحوه لباس پوشیدن خود ارتباط برقرار می کنیم.
اگر یک فرد برهنه را مشاهده کنیم می توانیم چیزهایی در مورد او بدانیم، مثلاً سن تقریبی و وضعیت جسمانی او. با این حال، اگر فردی را کاملاً پوشیده ببینیم، اطلاعاتی که به ما می رسد بسیار گسترده است، زیرا لباس او به ما درباره شخصیت، اقتصاد، سبک زندگی یا فعالیت کاری او می گوید.
در دنیای مد یک حرفه ای وجود دارد که سعی می کند جفت لباس و ارتباط به درستی عمل کند. این حرفه ای خریدار شخصی است و وظیفه او راهنمایی مشتریان برای بهبود تصویر و سبک شخصی آنهاست.
در هر جامعه انسانی یک قانون نانوشته وجود دارد: برای هر مناسبتی لباسی وجود دارد. بنابراین، لباس کار برای یک مهمانی نامناسب است و لباس شب برای یک رویداد در روز روشن ناسازگار است. این قانون کلی یک استثنا دارد، جشن کارناوال. در این دوره مفهوم لباس معنای دیگری و قواعد دیگری دارد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.